De grootste kost in de intersection code is het maken van 3 delingen (delingen zijn een ordegrootte duurder dan vermenigvuldigingen) om de inverse x, y en z coordinaat van de straalrichting te berekenen. Omdat ik meerdere bounding boxes intersecteer met eenzelfde straal berekenen ik dus die 3 delingen telkens opnieuw. Het tweakje is om de inverse van de richting 1 keer te berekenen in de constructor van de straal en die daarna gewoon op te vragen bij de intersectietest. Eigenlijk voor de hand liggend maar soms is het moeilijk om het bos door de bomen nog te zien :)
Natuurlijk kan ik hiervoor geen enkele credit opstrijken maar heb ik dit trukje uit de volgende paper: "An Efficient and Robust Ray–Box Intersection Algorithm".
En dan natuurlijk de rendertijden:
| figuur | #driehoeken | #seconde |
|---|---|---|
| kegel | 32 | < 1 |
| cilinder | 64 | < 1 |
| bol | 480 | < 1 |
| torus | 1024 | 1 |
| theepot | 4032 | 10 |
| konijntje | 5110 | 13 |
Weeral een mooie verbetering, ik hoop dat ik nog veel van die trukjes kan blijven toepassen want anders vrees ik dat ik naar het straffer spul moet grijpen (SIMD, packet ray tracing, ...) .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten